Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt.
Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Serpere anguiculos, nare anaticulas, evolare merulas, cornibus uti videmus boves, nepas aculeis. Servari enim iustitia nisi a forti viro, nisi a sapiente non potest. Duo Reges: constructio interrete. Quia nec honesto quic quam honestius nec turpi turpius. Sed quid ages tandem, si utilitas ab amicitia, ut fit saepe, defecerit?
- An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?
- Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.
- Sic, et quidem diligentius saepiusque ista loquemur inter nos agemusque communiter.
Estne, quaeso, inquam, sitienti in bibendo voluptas? Philosophi autem in suis lectulis plerumque moriuntur. Ea possunt paria non esse. Ut proverbia non nulla veriora sint quam vestra dogmata.
In primo enim ortu inest teneritas ac mollitia quaedam, ut nec res videre optimas nec agere possint.
An obliviscimur, quantopere in audiendo in legendoque moveamur, cum pie, cum amice, cum magno animo aliquid factum cognoscimus? Ergo in gubernando nihil, in officio plurimum interest, quo in genere peccetur.
- Etiam beatissimum?
- Qui igitur convenit ab alia voluptate dicere naturam proficisci, in alia summum bonum ponere?
- Facete M.
- Sed tamen omne, quod de re bona dilucide dicitur, mihi praeclare dici videtur.
- Nulla erit controversia.
- Quibus rebus vita consentiens virtutibusque respondens recta et honesta et constans et naturae congruens existimari potest.
- Sullae consulatum?
- Iam quae corporis sunt, ea nec auctoritatem cum animi partibus, comparandam et cognitionem habent faciliorem.
- Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.
- Illa sunt similia: hebes acies est cuipiam oculorum, corpore alius senescit;
- Dic in quovis conventu te omnia facere, ne doleas.
- An vero displicuit ea, quae tributa est animi virtutibus tanta praestantia?
- Quid affers, cur Thorius, cur Caius Postumius, cur omnium horum magister, Orata, non iucundissime vixerit?
Quare conare, quaeso. Age sane, inquam. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Hoc loco tenere se Triarius non potuit. Quorum sine causa fieri nihil putandum est.